स्वप्न सावित्रीचे
किती ऐकले बोलणे
त्याग सुखाचा करून
पाया विद्येचा रचिला
हाती पुस्तक घेऊन
शिक्षणाचा अधिकार
कसे मिळाले असते
जर भीतीने पाऊले
तिचे थांबले असते
ज्योती होऊन पेटली
दिला ज्ञानाचा प्रकाश
मुक्त करून आम्हास
दिला मोकळा आकाश
दरवाजे बंधनांचे
आता तरी उघडूया
नाव घेत सावित्रीचे
झेप आकाशी घेऊया
हाती घेऊन मशाल
दूर करूया अंधार
तिने पाहिले जे स्वप्न
चला करूया साकार
ओझे हे कर्मकांडाचे
थोडे ठेवून बाजूला
नव्या युगाच्या साक्षीने
चला पाहूया जगाला
पूनम सुलाने-सिंगल,जालना